İYİ İNSAN

İYİ İNSAN OLABİLMEK

Bir adam ölür ...
Öldüğünü fark ettiğinde, Tanrı'nın elinde bir çanta ile kendisine yaklaştığını farkeder.
Tanrı ile adam arasında şöyle bir konuşma geçer.
Tanrı: Haydi oğlum gitme zamanı.
Adam: Bu kadar mı erken? Bir sürü planım vardı... 
Tanrı: Üzgünüm ama gitme zamanı.
Adam: O çantada ne var?
Tanrı: Sahip oldukların!
Adam: Sahip olduklarım mı? Yani eşyalarım mı? Elbiselerim... Param...
Tanrı: Onlar asla sana ait değildi, onlar dünyaya aitti.
Adam: Anılarım mı?
Tanrı: Hayır. Onlar zamana ait.
Adam: Yeteneklerim mi?
Tanrı: Hayır. Onlar koşullara ait
Adam: Arkadaşlarım ve ailem mi?
Tanrı: Hayır oğlum. Onlar yürüdüğün yola ait.
Adam: Karım ve çocuklarım mı?
Tanrı: Hayır. Onlar kalbine ait.
Adam: O zaman bedenim olmalı?
Tanrı: Hayır hayır. O toprağa ait.
Adam: O zaman kesinlikle ruhum olmalı!
Tanrı: Üzücü bir hata yapıyorsun oğlum. Ruhun bana ait.
Adam gözlerinde yaşlar ve kalbinde korkuyla çantayı Tanrı'nın elinden alıp açtı...
BOŞTU! Kalbi kırık, göz yaşları yanaklarından akarak Tanrı'ya sordu...
Adam: Hiçbir şeye sahip değil miyim?
Tanrı: Doğru. Asla bir şeye sahip değildin. Adam: O halde, benim olan ne vardı?
Tanrı: ANLAR. Yaşadığın anlar senindi. Hayat sadece bir andır.
HER ANI YAŞAYIN. HER ANI SEVİN. HER ANIN TADINI ÇIKARIN.

“İyi insanlar cennete gider demek doğru değildir, iyi insanlar nereye giderse orası cennet olur!” 

HOBİLER

Hobiler: Geçici bir heves olmamalı 

Hobi sahibi olmak kendiniz hakkında kuracağınız binlerce kelimeden bile daha etkili! Çünkü, hobiniz kişiliğinize ayna tutar. Çünkü, hobiniz iş dışında kendinize vakit ayırdığınızı gösterir. Çünkü, hobiniz sizin mental gelişiminizi ihmal etmediğini ifade eder. Çünkü, hobiniz CV’nizdeki şık bir cümleden daha fazlasıdır. Nasıl mı?

Hayatta kendin için bir şeyler yap’ dendiğinde akla ilk gelen fikirlerden biri hobi sahibi olmaktır. Kimisi hevesle başlar ve devam eder. Ancak çoğu başlasa bile yoğunluğu bahane ederek bırakır. Oysa uzmanlara göre hobi sahibi olmak hem iş hayatı hem de özel hayat için çok önemli. Şirketler de artık bu bilinçle hareket ederek çalışanlarını hobi kazanmaya teşvik ediyor.

İş temposunun iyice yoğunlaştığı dönemlerde, hayat sadece işe gitmek, mesai bitince de (artık kaçta biterse) eve dönmek şeklinde geçerken, insanın içine bir kurt düşer. Zaman hızla akıp gidiyordur ve insanın kendisi için yaptığı hiçbir şey yoktur. Genellikle kendisiyle baş başa kaldığı anlarda ya da yılbaşı yaklaşırken ‘Kendime bir hobi edineyim’ fikri ortaya çıkar. Ancak, bu fikri hayata geçirebilen pek azdır. Genellikle bu heves ya hiç başlamadan biter ya da başlasa bile yine yoğun iş temposuna kurban olur. Uzmanlara göre, aslında insanın bir hobisinin olması, geçici bir heves olamayacak kadar önemli.

Zorunluluk dışı ve keyif veriyor

Psikolog Oya Pakyürek, hobiyi zorunluluk dışı ve insanın yaparken keyif aldığı uğraşılar olarak tanımlıyor. Hobiler erken yaşlarda oluşabildiği gibi ileriki yaşlarda bilinçli olarak da geliştirilebiliniyor. Hobi uğraştıkça daha çok keyif vermeye başlıyor. ‘Benim de bir hobim olsun’ diyenler genellikle çevresindeki insanların hobilerinden etkileniyor.

Pakyürek, insanın bir hobisi olmasının beyninin kullanımını da etkilediğini belirtiyor. Sağ beynini daha çok kullananlar, daha yaratıcı olurken sol beynini kullananlar ise daha analitik düşünebiliyor. Hobisi olan insanlarda ise beyninin her iki tarafı da aktif oluyor. Bu da çalışma hayatında konulara farklı açılardan bakmasına yardımcı oluyor.

Bununla beraber, hobiler çalışma hayatındaki yoğun stresin azaltılmasında çok etkili. Çünkü, insanlar hobileriyle uğraşırken, mecburen yapmadığı ve keyif aldığı bir işle meşgul oluyorlar. Bu da mutluluk hormonunun salgılanmasına sebep oluyor, kan basıncı düşüyor ve stres azalıyor. Pakyürek, hobiyle uğraşmanın bir çeşit meditasyon olduğunu söylüyor.

Çalışanlar arasındaki ittifak

Hobiler, kişilerin sosyalleşmesinde de çok etkili. Aynı hobilere sahip insanların birarada olması seçici bir sosyalleşme oluşturuyor. Böyle bir toplulukta, herkesin keyif aldığı işi yaptığı bir ortamda rekabetçi ve stres oluşturan bir sosyallik yaşanmıyor. Bununla beraber, aynı işyerinde aynı hobilere sahip iki kişi arasındaki rekabet de farklı oluyor. Bu iki kişi arasında sanki duygusal bir ittifak oluşuyor. Bu durum şirketler açısından da çok faydalı. Çünkü, çalışanlar arasındaki uyum, ekip içindeki uyumu da arttırıyor. Ve, başarı grafiği yükseliyor. Bunun farkında olan çoğu şirket, artık çalışanlarının hobi sahibi olmaya teşvik ediyorlar. Çalışanlarının hem bir hobi sahibi olmasına hem de sosyalleşmesine önayak olmak isteyen işyerlerinde çeşitli etkinlikler düzenleniyor, hobi kulüpleri açılıyor.

2001’de ‘işin eğlencesi’ sloganıyla kurulan Turkcell Sosyal Aktivite Grubu (TSAG) bunlardan biri. TSAG, şirket içinde bu konuda gönüllü olarak çalışan kişiler tarafından yürütülüyor. İçinde finanstan teknolojiye, idari işlerden pazarlamaya kadar çok farklı bölümden çalışanlar bulunuyor. Turkcell İç İletişim Müdürü Alper Taylan, ofislerde pek fazla hareket etme imkânı bulamayan ve mental olarak da çok yorulan çalışanlar için hobiler ve sosyal aktivitelerin nefes alma imkânı yarattığını söylüyor.

TSAG ile birlikte keman çalmayı öğrenen, yatçılık öğrenip Ege’de kendi teknesiyle dolaşan birçok yeni hobi sahibi çalışan olmuş. Grubun çalışanlara sunduğu öneriler arasında heykel kursu, keman kursu, sirtaki, perküsyon kursu, motosiklet eğitimi gibi farklı konular var.

Emeklilikte boşluğa düşmeyi önlüyor

Uzun yıllar çalıştıktan sonra emekli olup artık işe gitmemeye başlayan bir kişi sudan çıkmış balığa dönüyor. İnsanlar, hayatlarının önemli bir kısmını kaplayan işlerinden ayrılınca boşluğa düşüyorlar. Garanti Emeklilik Genel Müdür Yardımcısı Yasemen Köne, 2008’de hobi kulüplerini başlatırken özellikle emeklilik döneminde insanların hayatında çok önemli yere sahip olduğu gerçeğinden yola çıktıklarını söylüyor. Hobi kulüpleri ile çalışanlar üretken bir emeklilik dönemine de hazırlanıyor.

Garanti Emeklilik’te çalışanlara özel olarak düzenlenen hobi etkinlikleri arasında yemek, gezi, kayak ve yelken en çok ilgi çekenler. İş-özel hayat dengesini kuruyor

TeknoSA İnsan Kaynakları İş Ortağı Müdürü Songül Çavuşoğlu, firmaların ihtiyaç duyduğu çok yönlü, gelişime açık ve iletişimi güçlü kişilerin iş ve sosyal hayatlarındaki dengeyi nasıl sağladığının önem kazandığını söylüyor. İş dışındaki zamanları hobilere ayırmanın hayat dengesini kurabilmede daha fazla pozitif etkisi bulunuyor. 2010’da kurulan ‘TeknoYaşam Grubu’ da bu amaçla kurulmuş. TeknoYaşam Grubu bünyesinde şirket içinde oluşturulan kulüpler bulunuyor. Tiyatro, ritim ve fotoğraf kulüpleri dışında müzik ve pozitif yaşam kulüpleri açılmış.

Kurum içindeki bir başka sosyalleşme aracı SosyaLİG ile de özellikle saha çalışanları belli teknik konularda, ilgi alanları ve uğraştıkları hobileri hakkında birbiriyle paylaşımda bulunuyorlar. Çavuşoğlu, tüm bu aktivitelerin, çalışanların ilgi duyduğu farklı alanlarda gelişimlerinin sağlanması ve kurum içi iletişimi de güçlendirdiğini belirtiyor.

Hobiler aynamız oluyor

Türk Telekom İç İletişim Müdürü Müge Eryılmaz, insanların seçtikleri hobilerin kendilerinin aynası olduğunu söylüyor. Hobileri, insanların kendini doğrudan ifade etmesini sağlıyor. Örneğin, işyerinde yan masanızdaki kişinin aslında enerjik biri olduğunu ancak hobi olarak bir spor dalıyla uğraştığını öğrenince anlayabiliyorsunuz. Hobiler, CV’lerin altındaki ‘Hobileriniz nelerdir?’ sorusuyla kendini göstermeye başlıyor. Çünkü hobi sahibi olmak, yeni şeyler öğrenme isteğimizi yansıtıyor, kişisel gelişim alanlarımıza katkıda bulunuyor.

Türk Telekom Grubu’nda BAHARATT isimli ve sloganı ‘İşinize lezzet katın!’ olan bir etkinlik kulübü platformu bulunuyor. Eryılmaz, Y kuşağının artık sadece iş hayatında değil, iş dışındaki aktivitelerinin desteklenmesi konusunda da şirketlerin aksiyona geçmesini beklediğini söylüyor. BAHARATT ile beraber ortak ilgi alanlarına sahip çalışanlar biraraya geldikleri kulüp etkinliklerinde iş ortamı dışında birlikte hayatı paylaşıyor. Çalışanlar hobileri ile hem kendilerine hem de markaya değer katıyorlar. Örneğin, müzik ile ilgilenen bir çalışan Türk Telekom reklamlarının müziklerini besteliyor.

Kendi yeteneğini keşfediyorsun

Ceramichouse’un kurucusu Bersun Altındal, pek çok insanın hobi olarak seramiğe ilgi duyduğunu söylüyor ve hobilerin insanların farklı bir yöndeki yeteneğini keşfetmesini sağladığını, bunun da özgüven kazandırdığını gözlemlediğini anlatıyor. İnsanların kendi için birşeyler yapması, üretken olması hem iş hem de özel hayatındaki ilişkileri olumlu etkiliyor. Altındal, atölyelerine çeşitli branşlarda öğrenmenler, İK uzmanı, tasarımcı gibi farklı işkollarından çalışanların geldiğini, hepsinin de ‘çamur sayesinde iş stresimiz azalıyor’ dediklerini belirtiyor. Hatta bir çalışan, seramik yapmaya başladıktan sonra aşırı stres nedeniyle başvurduğu psikoloğa gitmeyi bırakmış.

CEO’ların hobileri

Hürriyet İK’dan Burcu ÖZÇELİK SÖZER’in Haziran ayından beri sürdürdüğü CEO’larla Pazar Sohbetleri serisi sayesinde, Türkiye’deki önemli şirketlerin yöneticilerinin pek çoğunun da hobi sahibi olduğunu öğrendik. Yoğun iş tempolarına rağmen hobilerine vakit ayırmaya önem veren yöneticiler, ebru sanatçılığı, voleybol, çiçek yetiştirme, golf, motosiklet gibi konularla ilgileniyor.  

İşte CEO’ların hobilerinden örnekler:

CarrefourSA Genel Müdürü Mehmet Nane: Çiçek yetiştiriyor

Big Chefs Cafe & Brasserie kurucusu Gamze Cizreli: Yemek yapıyor

Vodafone CEO’su Gökhan Öğüt: Voleybol oynuyor

General Electric CEO’su Canan Özsoy: Yemek yapıyor, golf oynuyor

TAB Gıda CEO’su Caner Dikici: Ebru sanatçısı, ney üflüyor ve yelken yapıyor

Arzum Elektrikli Ev Aletleri Yönetim Kurulu Başkanı Murat Kolbaşı: Eski ürünleri topluyor

AvivaSA Emeklilik ve Hayat CEO’su Meral Eredenk Kurdaş: Motosiklet kullanıyor, klasik otomobil yarışlarına katılıyor, yelken kullanıyor, snowboard yapıyor. 

Ülker CEO’su Mehmet Tütüncü: Küçük objeler koleksiyonu yapıyor.

Aras Kargo CEO’su Evrim Aras: Kitap okuyor, şarkı söylüyor, seyahat ediyor.

Yazar: Deniz Türsen

SPOR YAP , SAĞLIKLI YAŞA

SPOR MOTİVASYONU

Journal of Neuroscience dergisinde yayınlanan makaleye göre beynimizde spor motivasyonunu yöneten bir bölge var. Bilim insanlarına göre bu buluş depresyon tedavisi için kullanılabilir. İşte araştırmanın sonuçları...

Spor motivasyonu: Beyinde spor motivasyonunu yöneten bir bölgenin var olduğu keşfedildi

Vücudun hareket yetisinin ve spor motivasyonunun beyinle alakalı olduğunu biliyoruz. Bu alanda son günlerde farelerle yapılan bir çalışma, farenin koşma ve ödüllü aktivitelerde yer alma isteğinin beynin küçük bir bölgesi tarafından yönetildiğini ortaya koyuyor. Dorsal medial habenula olarak adlandırılan bu bölge, insanda ve farede çok benzer bir yapıda; bu nedenle bilim insanları faredeki mod ve motivasyon değişimlerinin insanda da aynı şekilde olabileceği görüşünü savunuyorlar.

Seattle Children’s Research Institute’te araştımacı olan Eric Turner, fiziksel aktivitedeki değişimlerin ve kişiye zevk veren, sonunda ödül kazanılan aktivitelerin azalmasının depresyon belirtisi olduğunu söylüyor.

Depresyon tedavisi ve fiziksel aktivite

Egzersiz konusunda kişiyi motive eden aktivitenin beynin hangi bölümünde gerçekleştiği, bugüne kadar merak konusuydu. Son zamanlarda yapılan araştırmalarla bu bölgenin keşfedilmesi, bize o bölgeyi uyararak ve beynin diğer fonksiyonlarına engel olmayarak depresyonu tedavi edebilme imkanı sunuyor.

Turner ve diğer araştırmacılar, üzerinde çalıştıkları farelerin genetik yapısında gerçekleştirdikleri değişimlerle dorsal medial habenuladan gelen sinyalleri engellemeye çalıştılar. Tekerlekte ya da doğal yaşamda koşan farelere kıyasla bu fareler daha hareketsiz ve daha az koşan fareler oldular. Dorsal medial habenulası aktive olmayan farelerin bir süre sonra tembelleştiği ve hiç bir aktivite yapmadıkları görüldü. Fiziksel olarak hareket edebilecek durumda oldukları halde, motivasyonları olmadığı için hareket etmeden yaşamaya başladılar.

Yapılan deneyde ayrıca bu farelerin tatlandırılmış suları değil, normal içme suyunu tercih ettikleri görüldü. Bu da, beyinlerindeki bölgenin aktivitesi bloklanmış olan farelerin zevk aldıkları aktiviteleri yapmadıklarını, yani depresyona daha yatkın olduklarını gösteriyor.

Yine başka bir deneyde, araştırmacılar beyindeki dorsal medial habenula bölgesini çalıştırmayı hedefleyerek tekerlek çevrildiğinde ışık yanacak bir düzenek geliştirdiler. Farelerin koşarak çevirdikleri tekerleklerden birine ışık düzeneğini entegre eden, diğerine ise hiç bir ödül koymayan araştırmacılar, dorsal medial habenulası aktif olan farelerin ışık yanan düzeneği tercih ettiklerini gözlemlediler.

Depresyon, beynin yalnızca bir bölgesinde değişim gerçekleştirerek tedavi edilebilecek bir rahatsızlık değil. Çok daha kompleks ve karmaşık bir yapıda. Ancak depresyona sebep olan durumların en azından bir kaçını ortadan kaldırarak, daha aktif yaşayabilmek ve zevk alabileceğimiz aktivitelerle uğraşmak mümkün olabilir.

APTALLIĞIN SINIRI YOK

APTALLIK DÜŞÜK IQ SONUCU DEĞİL

Eskiden zekâ ve aptallık bir spektrumun iki zıt ucu olarak ele alınırken, artık en zeki insanların bile aptalca kararlar aldıkları, zekâları ile bağdaşmayan davranışlarda bulunduğu gözleniyor. Son yıllarda aptalca karar ve davranışların altında yatan nedenleri inceleyen bilim insanları çarpıcı sonuçlara ulaştı…

Akıllı insanlar niçin aptalca şeyler yapar?

Eskiden zekâ ve aptallık bir spektrumun iki zıt ucu olarak ele alınırken, artık en zeki insanların bile aptalca kararlar aldıkları, zekâları ile bağdaşmayan davranışlarda bulunduğu gözleniyor. Son yıllarda aptalca karar ve davranışların altında yatan nedenleri inceleyen bilim insanları, aptallığı gereksiz detayları elimine ederek kısa yoldan çözüme ulaşmaya çalışan zihnin, mantığı tümüyle rayından çıkartmasına bağlıyor. Beynin bu eğilimine 'höristik strateji-zihinsel kısa yollar' adı veriliyor.

İnsan dehası ve zekâsı söz konusu olduğunda, aklımıza çoğunlukla en zeki ve en yetenekliler gelir. Bu doğaldır; herkes Einstein’lara, Mozart’lara hayranlık duyar ve onlar gibi olmak ister.

Buna karşılık skalanın diğer ucunda olanlarla pek kimse ilgilenmez. Bu insanları tanımaya çalışmanın hiçbir yararı olmadığına inanılır; bunların ancak laboratuvar faresi olarak işe yarayacağı düşünülür.

Oysa aptallık göz ardı edilemeyecek kadar önemli ve ilginç bir konudur; farklı bir açıdan yaklaşıldığında çok şaşırtıcı ve çarpıcı bilgilere ulaşılabilir. Aptallık bilimi, zeka kavramını daha derinlemesine kavramamızı sağlamasının yanı sıra, şu anda dünyayı yönetmekte olan çok sayıda “akıllı” insanın yaptığı aptalca hataların nedenlerini anlamamıza yardımcı olabilir.

Mantıksız, saçma, budalaca fikirlerin peşinden gidenlerin hepsi düşük IQ’lu değildir. Böyle bir zekâ, büyük ölçüde rasyonelliğin yakınından bile geçmez. IQ testlerinden yüksek bir puan almanız sizin aptallık yapmayacağınız anlamına gelmez.

Kaldı ki kimse aptalca kararlar almasına yol açan eğilimlere yüzde yüz karşı koyamaz. IQ derecesi veya eğitim yalnızca bir referanstır; tanım olarak aptal olmadığımızı gösterir. Bu da kişisel düzeyde zararlı olabilir: IQ’dan bağımsız olarak, rasyonellik testlerinde başarısız olanların plansız hamilelik veya kumar borcu gibi hatalar yaptığı sıklıkla görülür.

BÜYÜK ÖLÇEKTE APTALLIK

Kişisel sınırları aşıp, geniş kitleleri etkileyen aptallığın zararları da kitleseldir. Örneğin, kasıtlı olmasa da bunu teşvik eden bir iş kültürü, ekonomik krizlere neden olabilir. Gerçekten de bu çok büyük hasar yaratır, çünkü bankalar akıllı insanların mantıklı hareket ettiğini var sanarken, aynı zamanda enine boyuna tartılmış mantıklı davranışlar yerine sezgiye dayanan spontan davranışları ödüllendirir. Bir bilim insanı bu eğilimi şöyle açıklıyor: “Bir insan ne kadar zeki ise, aptallığının sonuçları o kadar yıkıcı olur.”

Aynı kural siyasiler için de geçerlidir: Irak’ın istilası, akıllı olduğu varsayılan insanların muazzam boyutlara varan aptallıklar yapabildiği bir kez daha gözler önüne seren önemli bir örnektir.

APTALLIĞIN SINIRI YOK

“Yalnızca iki şey sonsuzdur; evren ve insanların aptallığı. Ancak ilki hakkında kuşkularım var.” Einstein bu sözleriyle aptallığın sınırı olmadığına işaret ederken, Amerikalı yazar Harlan Ellison aptallığın ne kadar yaygın olduğunu şöyle ifade ediyor: “Evrende iki şey çok boldur; hidrojen ve aptallık.”

Einstein ve Ellison’ı bu kadar rahatsız eden aptallığın zekâ derecesiyle – özellikle IQ- hiçbir bağlantısının olmadığı artık biliniyor. Çok zeki bir insan aynı anda çok aptal da olabilir. Akıllı insanların kötü kararlar almasının altında yatan faktörler anlaşıldıkça, ekonomik krizler gibi toplumun karşı karşıya kaldığı büyük felaketlerin anlaşılması ve çözüme kavuşturulmasının da yolu açılacak. Daha da ilginci, aptallık konusunda yapılan araştırmalar, kitleleri derinden etkileyen aptalca kararları engelleyebilecek.

APTALLIK VE ZEKÂ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN GEÇMİŞİ

Zekâ ve aptallığın tek bir spektrumun iki zıt ucu olduğu fikri eskilere dayanır. Rönesans döneminin ünlü din bilimcisi Erasmus, Deliliğe Övgü isimli yapıtında, delilik (stultitia), kendi kendisine övgüler düzer; bu arada çocuklukta ve yaşlılıkta, aşkta, evlilikte ve dostlukta, politikada ve savaşta, yazında ve bilimde deliliğin nasıl her zaman egemen olduğu gösterilir. Tüm uğraş alanları, bu arada özellikle din kurumu ve din adamları bu panorama çerçevesinde sergilenir. Deliliği konuşturma kisvesi altında Erasmus, çağının kilisesine ve o kilisenin mensuplarına en acımasız eleştirileri yöneltir. Bu niteliğiyle Deliliğe Övgü çağlar boyunca bağnazlığa karşı kaleme alınmış en yetkin düzeydeki başyapıtlardan biri olmuştur.

Ancak 18.yüzyılda aptallık vasat bir zekânın sonucu olarak görülmeye başlar. Bunun bir uzantısı olarak, insan yeteneğindeki farklılıkları açıklamak isteyen modern yaklaşımda ise IQ testleri devreye girer ve insanın zihinsel kapasitesini tek bir sayıya indirgeme yolunu seçer. Michigan Üniversitesi’nden psikolog Richard Nisbett bunu şöyle açıklıyor: “Eğer IQ’nuz 120 dolaylarında ise yüksek matematik kolaydır. 100 civarında ise yüksek matematiği öğrenebilirsiniz, ancak bunun için sizin ve öğretmenlerinizin çok büyük gayret göstermesi gerekir. IQ’nuz 70 ise yüksek matematiği öğrenme şansınız sıfırdır. Kısaca bu ölçüm akademik ve profesyonel başarınızı önceden tahmin etmenin bir yoludur.”

ZEKÂ FARKLILIĞININ NEDENLERİ

IQ derecesini belirleyen çeşitli faktörler vardır. Zekâ farklılığının % 30’u, içinde yetiştiğiniz koşullardan, örneğin beslenme ve eğitimden kaynaklanır. Genler ise iki insan arasındaki farkın % 40’ından sorumludur.

Bu farklılıklar beynimizdeki bağlantılarda kendini gösterir. Daha zeki beyinlerde nöronların arasında daha verimli bir ağ bağlantısı olduğu izlenir. University of the West of England’dan Jennie Ferrell, bu bağlantıların bir insanın kısa süreli “faal” belleğinin nasıl kullandığını belirlediğini ileri sürüyor: “Bu nöral bağlantılar, verimli zihinsel bağlantıların kurulmasında biyolojik bir temel oluşturur.”

Zekâ farklılıklarının nedenleri konusunda bugüne dek şu varsayımlar geliştirildi:

*Genetik sürüklenme (genetic drift) evrimsel sürecin temel mekanizmalarından biridir. Doğal seçilimden farklı olarak, bir popülasyon içerisindeki genetik yapının adaptasyon olmadan, tamamen şans eseri olarak değişmesidir. Daha çok küçük popülasyonlarda etkilidir; büyük populasyonlar ise matematiksel olarak etkilenmezler, çünkü tesadüfi olayların etkisi azdır. Bu fikri savunanlardan biri olan Stanford Üniversitesi’nden Gerald Crabtree, zekâmızın sürekli olarak mutasyon geçiren 2000-5000 gene bağlı olduğunu ileri sürüyor. Uzak geçmişimizde zekâları alt düzeylerde seyreden atalarımız, genlerini bir sonraki nesle miras bırakma şansını yakalayamadan aramızdan ayrılmış olabilir, fakat Crabtree’ye göre, insan topluluklarında işbirliğinin gelişmesi sayesinde zekâsı düşük insanlar daha başarılı olanların sırtından geçinerek hayatta kalma şansını elde edebilirler. Bu koşullarda MÖ 1000’li yıllarda yaşamış herhangi biri günümüzün en zeki, en bilgili kişisi olabilir (Trends in Genetics, vol 29, p 1).

*Uzak geçmişimizdeki atalarımızın zekâsı hakkında bir tahmin yürütmek zordur ve aslında ortalama zekâmız yakın geçmişimizde az da olsa artış göstermiştir. Bu fikri savunan University of York’tan psikolog Alan Braddeley, görüşlerini şöyle dile getiriyor: “İnsan düşüncesinin tek boyutu IQ ölçümleri değildir. Aptallık, bilimsel bir terim değildir. Pek çok zeki insanın aynı zamanda aptal olduğunu da görüyoruz .”

HEM ZEKİ HEM DE APTAL İNSANLARIN PARADOKSU

Bir insan hem zeki, hem de aptal olması nasıl açıklanabilir? Bu paradoksu açıklamaya yönelik kuramlardan biri Princeton Üniversitesi’nden bilişim uzmanı Daniel Kahneman’a ait. Kahneman, insan davranışları konusundaki çalışmalarıyla Nobel Ekonomi Ödülü’ne hak kazandı. O güne dek insanların doğuştan rasyonel oldukları varsayılıyordu.

Oysa Kahneman ve meslektaşı Amos Tversky, bunun tam tersini iddia etti. Kahneman ve Tversky’ye göre insanlar bilgiyi işlerken, beyin iki farklı sisteme erişir. IQ testleri bunlardan yalnızca birini ölçer. Bu da sorun- çözümünde bilerek, isteyerek yapılan işlemdir. Oysa günlük yaşamda insanların normal tepkileri sezgilerinin kontrolü altındadır.

ZİHİNSEL KISA YOLLAR

Bu sezgisel mekanizmalar insanlara evrimsel avantaj sağlar. Bilgi çokluğu karşısında karar vermekte zorlanan insanlar bu mekanizmalar yardımıyla kendilerine bir çıkış yolu bulur. Bunlar sıra dışı olayları kalıplara uydurma, doğrulama eğilimi ve belirsizliğe direnme gibi bilişsel eğilimlerden oluşan bir stratejidir. İnsanlar, ilk çözümün, çözümlerin içinde en iyisi olmadığını fark etmiş olsalar dahi, kısa yoldan ilk çözümü kabul etme eğilimindedir.

Evrimsel sınavı başarı ile geçen bu mekanizmaların hepsine toplu olarak “höristik stratejiler-zihinsel kısa yollar” denir. Başka bir deyişle bu, sorunun çözümünde gereksiz detayları elemine ederek kısa yoldan çözüme ulaştıran bir stratejidir. Ancak zihinsel kestirmeler, muhakeme yeteneğimizi tümüyle ele geçirirse, mantık tamamen rayından çıkabilir. Bu nedenle kestirme yollara karşı direnç geliştirmek gereklidir; aksi takdirde aptalca davranışlara zemin hazırlanmış olur. Ferrell bunu şöyle açıklıyor: “Kestirme yollara sapma eğiliminin IQ ile bir ilgisi yoktur. İnsan aptallığını anlamanın bir yolu da bu kestirme yollara sapma eğilimini ölçen testtir.”

İşte Toronto Üniversitesi’nden bilişim uzmanı Keith Stanovich, rasyonellik katsayısı (RQ) adını verdiği bu testi geliştirmeye çalışıyor.

RASYONELLİK KATSAYISI ÖLÇÜMÜ

Doğal olarak yüksek rasyonellik katsayısına sahip olup olmadığınızı belirleyen faktörler nelerdir? Stanovich’e göre RQ, IQ’dan farklı olarak, genlere veya çocukluktan gelen çevresel koşullarına bağlı değildir. Her şeyden önce RQ, insanın kendi bilgisinin doğruluğuna değer biçebilme yeteneğidir. Yüksek RQ’ya sahip insanlar, kendi farkındalıklarını güçlendirmişler ve bu bilgi dağarcığının kendilerini düze çıkartacağına inanmışlardır.

MANTIĞI RAYINDAN ÇIKARTAN ETMENLER

Stanovich farkındalığı güçlendirmeye yönelik en basit yaklaşımlardan birinin, nihai karara varmadan önce sezgisel çözümü, tam karşıtı ile karşılaştırmak olduğunu söylüyor. Böylece bildikleriniz ve bilmediklerinize ilişkin daha net bir farkındalığa sahip olabilirsiniz.

Ferrell ise Stanovich kadar iyimdir değil; doğal olarak yüksek RQ’ya sahip insanların bile kontrolleri dışındaki koşullar altında aptalca kararlar verebileceğini söylüyor.

Aptallığın bir diğer tetikleyicisi de duygusal dalgalanmalardır.Üzüntü ve endişe, aktif belleği bulandırıp fiili durumu değerlendirmede yetersiz kalmasına yol açabiliyor. Bu yetersizliği gidermenin de en yaygın yolu, zihinsel kısa yollardan birini seçmektir. Başka bir deyişle höristik stratejiden medet ummaktır.

YÜKSEK IQ’LU APTALLAR

Aptallığın tarihi konusunda çalışmaları bulunan Hollandalı Matthijs van Boxel, gözlemlerine dayanarak yüksek IQ’lu insanların yaptığı aptallıkların çok yıkıcı olduğunu söylüyor. Bunun nedeni, zeki insanlara daha fazla sorumluluk verilmesidir.

Stanovich yüksek IQ’lu insanların yaptığı aptalca hataların etkisinin en fazla de mali çevrelerde hissedildiğini söylüyor. Şu anda standart bir RQ testi, zihinsel kısa yol tuzağına düşme eğilimi taşıyan kişilerin yönetici olarak seçilmelerini engelleyebilirdi. Ama böyle bir test henüz standardizasyon aşamasını geçemediği için kullanıma hazır değil.

Van Boxel insanların geçmişte yaptıkları aptallıkları gelecekte de tekrarlamamaları için herkesin –özellikle de iktidardakilerin ve en zekilerin- kendi zayıflıklıklarını büyük bir alçak gönüllülükle kabul edip, ne bilip ne bilmedikleri konusunda farkındalıklarını güçlendirmelerini tavsiye ediyor.

Yazar: Reyhan Oksay

MUTLU EVLİLİK

MUTLU EVLİLİĞİN SIRLARI

1. Sadık olun: Sağlıklı ve mutluluk verici bir ilişkinin temeli bağlılığa dayanır. Yakınlaşmaktan korktuğunuz için sevdiğinizden uzaklaşmak isteseniz de, sadakat sayesinde ona bağlı kalırsınız. Sadakat, sorumluluk almak, korkuları kontrol etmek ve duygusal olarak hazır olmak demektir. Eğer iki taraf da gereken sadakati gösterirse, sağlıklı bir ilişki için ilk adım atılmış olacaktır.

2. Kişisel sorumluluklar alın: İnsan, olgunlaştıkça kendi sorumluluklarını öğrenir ve bu sorumluluklar çerçevesinde hareket eder. Ancak bazı sorumluluklar vardır ki, bunlar başkasına karşıdır. Partnerinizi olduğu gibi kabul edin. Bu ilişkinin sadece sizin değil, ikinizin duygusal ihtiyaçlarını karşılamak için olduğunu unutmayın.

3. Kendinize iyi bakın: Cosmotürk’ün haberine göre, hiç kimsenin sizin mutluluğunuzu ‘sağlamasını’ beklemeyin. Eğer kendinize iyi bakar, ihtiyaçlarını karşılarsanız, ilişkinizin daha dengeli olmasını sağlarsınız. Partneriniz için her şeyi siz yapmayın. Unutmayın ki, onun ‘kendisine’ iyi bakmayı öğrenmesi gerekiyor.

4. Dürüst olun: Kafanızı karıştıran, sizi üzen konuları, ihtiyaçlarınızı, isteklerinizi, duygularınızı ve sınırlarınızı dürüstçe ve açık olarak ifade edin. Doğruları söyleyip söylememe çelişkisine düşmeyin. Doğruları, ilişkinizi zedelemeyecek biçimde söylemeye dikkat ederseniz, mutlu olursunuz.

5. Kendinize düşen görevi yapın: Sağlıklı ve mutluluk verici bir ilişki çaba gerektirir. Elinizden geldiği kadar ‘canlı’ yaşamaya çalışın, duygusal sorunlarınıza çözüm arayın, her şeyi yönetmeye çalışmayın, geçmişinizdeki sorunlarla yüzleşin ve korkularınızı yenin. Böylece ‘sağlıklı bir ilişki’ için kapasitenizi artırmış olacaksınız.

ZEKA ÖNEMLİ KARDEŞİM

ZEKA SEVİYESİ, MUTLULUK DÜZEYİNİ DE BELİRLİYOR

Paranın mutluluk getirip getirmediği tartışması süre dursun bilim adamları mutluluk ve zeka arasındaki bağlantıyı çözdü. Araştırmaya göre zeka düzeyi ve mutluluk seviyesi arasında bağlantı var. Nasıl mı?

Zeka seviyesi düşük kişilerin mutsuz olma olasılığının, zeka seviyesi yüksek olanlara oranla daha fazla olduğu belirlendi.

"Psychological Medicine" dergisinde yayımlanan araştırmada, İngiliz bilim adamları, düşük IQ seviyesinin genellikle düşük gelir, çeşitli sağlık sorunları, günlük yaşamda başkalarının yardımına ihtiyaç duyma ile ilişkilendirildiğini ve tüm bu unsurların da mutsuzluğa katkıda bulunduğunu açıkladı.

6 bin 870 kişinin katıldığı çalışmada araştırmacılar, katılımcılara kendilerini mutlu hissedip hissetmediklerini sordu.
"Kendisini çok mutlu hissettiğini" söyleyen katılımcıların yüzde 43’ünün, IQ seviyesi 120-129 olan grupta yer aldığı belirlendi.

"Kendisini çok mutsuz" hissedenlerin büyük bir kısmının ise IQ seviyesi 70-79 olan grupta olduğu ortaya çıktı.
Araştırmayı yöneten Angela Hassiotis, elde edilen sonuçların normal zeka seviyesinin altındaki kişilerin kendilerini mutsuz hissetme olasılığının daha yüksek olduğuna işaret ettiğini söyledi.

Hassiotis, yoksul ailelerin çocuklarına yönelik uzun süreli stratejilerin, çocukların hem zeka seviyesine hem de mutluluklarına olumlu etki yapabileceğine dikkati çekti.

Araştırmada, zeka seviyesi düşük kişilere daha fazla destek verilmesi gerektiği belirtildi.
Normal zeka katsayısı, 90-110 olarak kabul ediliyor.

OKU MUTLU OL...

 

Mutlu olmanın bilimsel açıdan kanıtlanmış 12 yolu

Dünyanın dört bir yanında yapılan bilimsel araştırmalar; mutluluğun formülünü bulmaya çalışıyor. Son yıllarda mutluluk, yaşama sevinci ve pozitif olma konularına sıkça eğilen bilim adamları, ortaya hayatı güzelleştirecek öneriler çıkardı. İşte o öneriler...

Yardımsever Olun

Psychological Bulletin'de yayınlanan araştırmaya göre; kendiniz için değil de, başka insanlar için para harcamak, size kendinizi daha iyi hissettirecek. En mutlu insanların, en büyük vericiler olduğunu ortaya koyan araştırmaya göre; bağış yaparak ve başkalarına para vererek mutluluğu yakalayabilirsiniz.

Bol Bol Şükredin

Pennsylvania Üniversitesi'nden Profesör Martin Seligman; her gece onları mutlu eden üç iyi şeyi akıllarından geçiren insanların, diğerlerinden daha mutlu olduğunu kanıtladı. Sizi mutlu eden şeylerin önemli olması da gerekmez; eşinizin, sevdiğiniz tatlıyı almayı hatırlaması bile şükretmeniz için yeterli.

Yeni Bir Şey DeneyinÇalışmalar; maceraya katılan, yeni deneyimler yaşayan ve rutinlerini değiştiren insanların daha mutlu olduğunu ortaya çıkardı. Yeni şeyler denemek, beyin dalgalarını da uyarıyor.

Hedefler Belirleyin

Psikolog Jonathan Freedman, kendilerine kısa veya uzun vadeli hedefler koyanların, koymayanlara göre daha mutlu olduğunu iddia ediyor. Wisconsin Üniversitesi'nden Richard Davidson, "Bir amaç doğrultusunda çalışmak, olumlu duyguları devreye sokar" diyor.

Tarafsız Olun

'Ultimate Happiness Prescription' adlı kitabın yazarı Dr. Deepak Chopra; mutlu olmak ve aydınlanmak için tarafsız olmak gerektiğini söylüyor. Chopra, "Eğer kendi bakış açınızı savunmayı bırakırsanız, enerjinizin yüzde 99'unu tasarruf edersiniz ve çok daha mutlu olursunuz" diyor. 

İnançlı Olun

Yapılan yeni çalışmalara göre; inançlı insanlar, olmayanlara göre hayatlarından çok daha memnun ve daha mutlu. Doç. Bruce Headey'in, Melbourne Üniversitesi'nde yaptığı 25 yılık araştırmanın sonucunda; inançlı insanların, kariyer endişesinden kaçındıkları ve duygusal açıdan daha istikrarlı oldukları ortaya çıktı.

En Az 6 Saat Uyuyun

İngiltere'de yapılan bir çalışma; günde en az 6 saat 15 dakika kesintisiz uyumanın, insanları mutlu ettiğini gözler önüne serdi.

10 İyi Arkadaş Edinin

Nottingham Üniversitesi'nin yaptığı bir araştırma; en az 10 iyi arkadaşa sahip olduğunu söyleyen yetişkinlerin, beş veya daha az yakın arkadaşa sahip olanlardan daha mutlu olduğunu ortaya koydu. Çalışmaya göre; daha mutlu hissetmek için, arkadaş çevremizi genişletmemiz gerekiyor. 

Sık Sık Gülümseyin

Gülümsemek ve mutluymuş gibi davranmak, gerçekten üzgün olduğunuzda kendinizi daha iyi hissetmenize neden oluyor. Birçok araştırmaya göre; sadece gülümseme hareketi bile, insanların kendilerini daha mutlu hissetmelerine sebep oluyor.

Romantizm Önemli

İlişkilerin, mutluluk üzerinde büyük bir etkisi var. Biliminsanlarının Cornell Üniversitesi'nin yaptığı araştırmaya göre; ilişkisi olan insanlar; olmayanlara göre daha mutlu. 

İşe Yakın Oturun

İngiltere'de yapılan son araştımalarda ise; iş yerine 20 dakika mesafede oturan kişilerin, daha mutlu olduğu iddia ediliyor. Her gün kat edilen yolun uzunluğu; sağlığı ve formda kalmayı doğrudan etkiliyor. 

Genç Görünmek İçin Bu 8 Gıdayı Sınırlayın!

Gençliğinizi korumanız için sadece gece kremleri ve anti-aging ürünler kullanmanız yeterli değil. Günlük hayatınızda sıkça tükettiğiniz sekiz gıdayı azaltırsanız; hem zahmetsizce, hem de ekonomik yoldan daha genç bir görünüme kavuşabilirsiniz. İşte o besinler:
Tuz: Tuz, göz çevresi gibi ince deriyle kaplı alanlarda, cildi zayıflatarak kırışıklıklara neden olabilir.
Şeker: Aşırı şeker tüketimi, derinin yaşlanma sürecini hızlandırır. Bir hafta şeker yemezseniz, cildiniz parlayacaktır.
Kahve: Cildinizi kurutan kahve, göz çevresindeki kırışıklıkları da artırır. Kahve yerine, yeşil çay içebilirsiniz.
Alkol: Vücuttaki suyun atılmasına neden olan alkol, göz altı torbalarına neden olabilir.
Kırmızı Et: Kırışıklıkların erken oluşmasına yol açabilir. Kırmızı et tüketimini, haftada bir veya iki kezle sınırlandırmak gerekir.
Basit Karbonhidratlar: Ekmek veya makarna gibi gıdalar, ciltteki kolajeni parçalayarak cildin esnekliğini yitirmesine neden olur.
Baharatlı Gıdalar: Kan damarlarını kurutan bu gıdalar, menopoz sonrası dönemde cildin hızla kırışmasına yol açabilir.
Soda: Soda; diş minesini savunmasız hale getirir. Ayrıca şişkinliğe ve cildin matlaşmasına neden olur. 

Daha Fazla Mavi

Sussex Üniversitesi araştırmacıları; mavi rengin stresi yok ettiğini, mutluluğu artırdığını ve özgüveni geliştirdiğini tespit etti. Çalışmaya göre; çevrelerinde mavi rengi görenler, kendilerini daha mutlu hissediyor. İngiliz Daily Mail gazetesinde yayınlanan bir araştırmaya göre de; mavi sevgisi, atalarımıza kadar uzanıyor. Özellikle akşam saatlerinde mavi renkle iç içe olmak kişiyi çok daha mutlu ediyor.

GERÇEK DOSTLAR

Arkadaşlar her gün içindir

Artık dijital bir çağda yaşıyoruz. Yıllardır görüşmediğiniz eski bir arkadaşınız ile internette karşılaşmanız an meselesi... Peki gerçek arkadaşlıkların insan psikolojisine ne gibi faydaları var? İşte sağlıklı ve kaliteli dostlukların önemine dair beş bilimsel neden... 

Facebook’ta bir ekleme talebiniz var. Bilin bakalım kimden? İlkokul arkadaşınız… Yurtta bir sene birlikte kaldığınız kişi… Fotoğraf atölyesinde tanıştığınız ve senelerce irtibatta kalıp sonra görüşmediğiniz insan… Yetişkinlik, biraz da eski dostları kaybetmekle ve yeni dostlar edinmekle alakalı olsa da dijital bir çağda yaşadığımız için geçmişten saklanmamız giderek zorlaştı. Bu da istediğimiz gibi iletişim kurmamızı engelleyebiliyor.

Mesajlar, konuşmaların yerini alırken sosyal medya sayesinde yolları aşıp insanlarla buluşmamıza pek gerek kalmıyor. Büyük toplaşmalar neredeyse olay oluyor ve de özellikle büyük şehirlerde, birkaç hafta önceden ayarlamalar yapılıyor. Geçmişte kalmış ve yüzeyselliğe bürünmüş dostluklar bir yanda.

Diğer yanda ise yeni edindiğimiz ancak yine yüzeysel ilişkilendiğimiz kankalarımız… Kişisel ve profesyonel yaşamımızın kalitesi için arkadaşlık ve dostluklarımızın derinlikli, keyifli ve gerçek olması çok önemli. Yetişkin olduk diye yalnız kovboyu oynamanın anlamı olmayabilir. Hislerimiz, düşüncelerimiz ve davranışlarımız dostlarımızdan beslenerek güzelleşiyor. Bunu unutmamamız için bilim insanları da çalışıyor.

İşte sağlıklı arkadaşlıkların ve kaliteli dostlukların önemine dair 5 bilimsel sebep:

1. Bu, bir özgüven meselesi

Eğer iradenizi kontrol etmekte zorlanıyorsanız, disipline girmenize yardımcı olabilecek düzenli beyinlerle çevrelenmenizi öneriyoruz. Geçtiğimiz yıl Psychological Sciencedergisinde yayınlanan bir çalışmaya göre özgüvensiz ve dağınık olduğumuz dönemlerde motivasyonumuzu ateşleyecek insanlarla iletişim kurmamız faydalı oluyor. Başarıya giden yol, başarılı insanlarla dolu.

2. Arkadaşsızlık fakirleştirir

Journal of Consumer Research dergisinde 2013’te yayınlanan bir çalışmanın sonuçlarına göre yalnız insanların yanlış finansal kararlar alması daha olası. Reddedilmiş ve ötelenmiş hisseden insanlar, örneğin sevgilisinden ayrılanlar, ailesiyle küs olanlar ya da iflas edenler, harcama alışkanlıklarını kontrol edemeyebiliyorlar. Rahatsız hislerden kurtulmak için normalden daha vurdumduymaz görünme ihtiyacı doğabiliyor. Bu ihtiyaç da kişinin geleceğini riske atan müsrif, mantıksız kararlar almasına yol açabiliyor. 

3. Sosyal medya sinir bozabilir 

Sosyal medya söz konusu ise “daha fazla takipçi, daha fazla ‘like’” her zaman yeğdir. Edinburgh Üniversitesi İşletme Bölümü’nde hazırlanan bir rapora göre daha fazla Facebook arkadaşı olan insanlar, daha stresli. Sosyal medya bağlantıları karmaşıklaştıkça “üzülme ihtimali olan” insan sayısı da artmış oluyor. Bunu yazarsam darılırlar mı? Şu şarkıyı paylaşsam benimle dalga geçerler mi? Ve endişelerin daha niceleri… Kendimize dair çevrimiçi bir kişilik yaratıp bu personanın gölgesinde kalabiliyoruz. Bir de rezillik kısmı var elbette.
Lise arkadaşlarımızla rakıya gidiyoruz ve ertesi gün iş yerinde herkes sarhoşken pek içli şarkı söylediğimizi öğreniyor.

İnsanları hayatımıza bu şekilde eklemeden önce iki kere düşünmekte fayda var. 

4. Dostu olanın ömrü uzar 

Avustralya Flinder’s Üniversitesi’nde yürütülen bir araştırma, uzun dostlukları olan insanların daha uzun yaşadığını ortaya koyuyor. 10 senelik bir süreçte 1500 kişiyle yapılan çalışmalarda daha geniş çevresi olanların %22 daha uzun yaşadığı ortaya çıkmış. Dostuyla dertleşebilen ve paylaşabilen insanların depresyon ihtimali azalıyor. Bağışıklık sistemleri güçleniyor. Bazen dostlarımız bizi zor durumlar da bıraksa da, yorsa da, onlara keyifle ve uzun uzun yaşamak için de ihtiyacımız var. 

5. Jokerimi kullanabilir miyim?

2014’te Journal of Consumer Research dergisinde yayınlanan bir çalışma, en iyi dostların suç ortakları da olduğunu ortaya koyuyor. Rejim yaparken en yakın kız arkadaşınızla kaçamak yapmadınız mı hiç? Hayatı gereğinden fazla ciddiye almadığınız anlarda yanınızda kimler vardı? Ya da cesaretinizin kırıldığı zamanlarda kimi aradınız? 

Önce dostluk… 

İlişkiye başlamak, yeni bir şehre taşınmak, aile kurmak, anne baba olmak ve kariyerimiz dostlarımızın önem sıralamalarının değişmesine yol açabiliyor. Arkadaşlarınızın hayatınızdaki etkilerini doğru değerlendirip kaliteli ve uzun bir hayatı dolu dolu yaşayabilirsiniz.

SAĞ BEYİN , SOL BEYİN

Beynin yapısı hakkında neler biliyorsunuz? 

Hayatınızın ana kumanda masasında neler oluyor? Düşünme sisteminin şifrelerini çözmek ister misiniz? "Ama" ve "fakat" diyen sol beyin ile anlık hareket eden sağ beyin arasındaki farklar nelerdir? İşte beynin gizemli dünyasından bir kesit....

SAĞ VE SOL BEYNİN ŞİFRELERİ

Yapılan araştırmalar her geçen gün beyin ile ilgili yeni bilgiler veriyor. Kişinin duygularını tanıması ve beynini doğru yönlendirmesi de giderek önem kazanıyor.

Sol beyin ’EĞER’ ve ’FAKAT’ der
Bugün artık biliyoruz ki, sol beyin, kelime ve sayılarla ilgilenen, sağ beyne nazaran geçmişin üzerinde daha çok duran beyin alanıdır. Bu alanın özellikleri, soğuk, keskin, köşeli, mesafeli ve sert olması, katı kurallarının bulunmasıdır. Sol beyin ’eğer’ ve ’fakat’ sözlerini çok kullanır. Bu iki kelime hemen karar vermemeyi ifade eder. Beynin sol tarafı, bir şeyi anlamaya çalışırken aynı zamanda ertelemeye de yatkındır. Ayrıca benmerkezci olma eğilimindedir. Kendisini mutlu edecek şeyleri önemser. Bu sebeple de kendisi önceliklidir. Erkeklerin sol beyinleri baskın çalıştığı için benmerkezci yanları baskındır. Beynin sol kısmı, iradeyi mantıksal olarak kullanır.

Sağ beyin duygusaldır!
Sol beyin, yeni fikirlere açık değildir. Koruyucu, tutucu ve savunucudur. Oysa sağ beyin farklılıklara gebedir. Deneme yanılmayla karar verir. Duygusal alanlarla ilgili olduğu için istekleri hemen olsun ister. Stratejik düşünmek yerine, taktik bulur. Arzularını ertelemekten hoşlanmaz. Hızlı karar verip harekete geçmek eğilimindedir, acelecidir.

Sol beyin eril, sağ dişildir
Sol beyin, yeni fikirlere açık değildir. Koruyucu, tutucu ve savunucudur. Sağ beyin farklılıklara gebedir. Deneme yanılmayla karar verir. Sol beyin sayı ve rakamlarla ilgilenirken sağ beynin ilgi alanı daha çok görsel konulardan ve zevklerden oluşur. Estetik kaygılar sağ beyinde etkilidir.

Sağ beyin sevgiye göre karar verir!
Sağ beyni baskın çalışan kişiler iradelerine duygularını katarlar. Bir insanla iş yaparken ya da onun hakkında karar verirken kâr-zarar analizi yapmaktan çok, onu sevip sevmediklerini ölçü alırlar. İnsanları analiz ederken "o beni çok sever" ya da "ben onu çok severim" diyerek referanslarının duygu olduğunu belli ederler.

Sağ beyin niyete sol beyin sürece bakar
Sol beyinde niyet önemli değildir. Sürece ve sonuca bakar. Sağ beyin ise niyete göre hareket eder. Sol beyin hayal kurmaz ama sağ beyin hayalcidir. Yine sağ beyin sezgilere çok değer verir. Beyin görüntüleme çalışmalarında sol beynin görsel unsurlara hızlı tepki verdiği ortaya çıkmıştır. Oysa sağ beyin duygusal sayılabilecek uyarılara daha çabuk cevap vermektedir.

Sağ beyin sempatik, ön beyin empatiktir
Sol beynin önceliği kendisindeyken, sağ beynin önceliği başkalarındadır. Oysa ön beyin, önceliğin kendisinde mi yoksa başkalarında mı olacağını, hangi şartta nasıl tercihler yapacağını iyi belirler. Ön beyin empatik düşünür. Mesela, sol beyniyle düşünen bir kimse karşısındakine yol tarif ederken, yönleri kendisine göre tarif eder. "Sola gideceksin" dediğinde bu sol taraf kendi soludur. Oysa empati yapabilen insan karşı tarafın yönünü dikkate alır.

Sol gerçekleri, sağ beyin duyguları analiz eder
Sağ beyin pembe düşler görür. Gerçeklerden uzak hayaller kurmak onun işidir. Sol beyin ise, hayali ve sezgileri önemsemez, kullanmaz. Sağ beyin dişil özellikler barındırdığı için, sezgisel düşünmeye yatkındır ve sezgilerinde çoğunlukla haklı çıkar. Ön beyin ise sezgileri süzgeçten geçirerek kullanır. Her hissettiğini doğru kabul eden sağ beyne mukabil, ön beyin sezgilerinin doğru olup olmadığını anlamaya çalışır. Sol beyin gerçekleri, sağ beyin duyguları, ön beyin ise doğruları analiz eder ve öncelik verir.

Sol beyinde erkeksi özellikler baskın!
Sağ beyin duygusal kararlar verdiği için, bu kararları inanarak vermek ister. Sol beyin, inanamasa da karar vermekten yanadır. Sol beyin tekil ve erildir. Yani erkeksi özellikleri baskındır. Sağ beyin ise çoğulcudur ve dişil özellikleri vardır. Sol beyin anlamaya çalışırken, sağ beyin hissetmek için uğraşır. Sol beyin karşılaştığı olaylarda çıkarı doğrultusunda tepkiler verirken, sağ beyin sempatik bir bakışıyla yaklaşır. Yani kendini hemen olaya kaptırır. Sağ beyni baskın çalışan kimse, birisi ağladığı zaman onunla beraber ağlar. Kendisinden çok başkalarını mutlu etmeye uğraşır. Kadınlarda bu özelliğe sık rastlanır, kadınların şefkat duyguları yoğundur ve iyi annelik yaparlar.

EĞİTİM , EĞİTİM , EĞİTİM

GERÇEK EĞİTİM BÖYLE OLUR

Finlandiya, dünya üzerinde en saygın eğitim sistemine sahip olan ülke konumunda. Nordik ülkesi uluslararası araştırmalara göre de neredeyse her çalışma içerisinde her zaman ilk onda olmayı başarıyor. Buna rağmen, ülkedeki yetkililer ve uzmanların 'biz zaten en iyisiyiz' diyerek rehavete kapılmaya hiç niyeti yok. Birkaç yıl önce Finlandiya'da eğitim sisteminde gerçek bir devrim yapılmasına karar verildi ve geçen yıl itibariyle de bu devrim hayata geçti.

Peki eğitim sistemindeki bu devrim neyi kapsıyor? Belki kulağa garip gelebilir ama Finlandiyalı yetkililer eğitim müfredatlarındaki tüm dersleri kaldırdılar.

Yeni sistemle amaçlanan, çocuklara 'daha fazla oyun, daha az ders' sunmak. Bu büyük değişiklikle beraber de dersliklerde fizik, matematik, edebiyat, tarih ya da coğrafya gibi 'konu dersi' olmayacak.

Eğitim Bakanı Marjo Kyllonen, Helsinki'de geçen yıl yaptığı basın toplantısında detayları kamuoyu ile paylaşmıştı. Kyllonen'in eğitim sistemindeki bu değişikliğin sebebini açıklayan kısa ve net beyanı şu şekildeydi: "Bizler hala 19. Yüzyıl'ın ihtiyaçlarına yönelik eski moda bir eğitim sistemiyle hareket ediyoruz. Oysaki 1900'lü yıllardan bu yana çok şey değişti ve bizler de artık 21. Yüzyıl'ın ihtiyaçlarına göre bir eğitim sistemi planladık."

Yeni sisteme göre, Finlandiya'da konu bazında gerçekleştirilen dersler yerine, öğrencilere olaylar ve etkinliklerle disiplinlerarası formatta bir eğitim veriliyor. Örnek vermek gerekirse, İkinci Dünya Savaşı'nın anlatıldığı bir derste, konuya dair tarihsel, coğrafi ve matematiksel veriler birarada anlatılıyor.

Ayrıca dikkat çeken bir başka başlık ise "Kafede Çalışmak" adlı ders. Bu dersle beraber de öğrenciler İngilizce, ekonomi ve iletişim konularında tüm bilgi birikimlerini kullanabiliyor.

Son düzenlemeyle beraber öğrencilere her 45 dakikada bir 15 dakikalık ara sunuluyor. Okulda geçirilen süre de daha da kısaltılarak ortalama 5 saat olarak ayarlandı. Amerikalı öğrenciler günün ortalama 6 saatini ev ödevleriyle harcıyorlar. Finlandiyalı öğrencilerde ise bu süre ortalama 3 saat civarında.

Öğrenciler son sınıfa geldiklerinde 16 yaşının başında olacaklar. 7 yaşından önce ise okula başlamak yok.

Öğrencilerin kendi derslerini olaylar üzerinden kendilerinin seçmesi fikrinin, öğrencilerin derslere duyacağı hevesden, bilgi birikim ve gelecekteki duruşlarına kadar pek çok noktada fayda sağlayacağı düşünülüyor. Bu şekilde hiçbir öğrenci, herhangi bir dersi -örneğin, fizik, kimya ya da edebiyat gibi- 'ben şimdi bunu ne için öğreniyorum' düşüncesiyle bitirmek zorunda bırakılmayacak.

Yeni sistemle beraber gelenekselleşmiş öğrenci-öğretmen ilişkisi de değişti. Öğrenciler artık kocaman sıraların arkasında, endişeyle 'öğretmen bana soru sorsun da cevaplayayım' diye oturmayacak. Bunun yerine küçük gruplar halinde öğretmenlerle beraber problemleri tartışarak çözmeye çalışacak.

Finlandiya eğitim sistemindeki değişiklikler öğretmenleri de etkileyerek kolektif bir çalışmaya teşvik edecek. Okullardaki bu reform, farklı ders öğretmenleri arasında da ortaklaşa bir çalışmayı mecbur hale getirecek.

ASLA VAZGEÇME

KOVULDUĞU APPLE’I BİR NUMARA YAPTI

“Asla yılmayın, vazgeçmeyin, inanın, kalbinizin sesini dinleyin ve yaptığınız işi sevin!” Bu sözler ’ikonik’ bir başarı öyküsüne imza atan Apple’ın kurucusu Steve Jobs’a ait. Okulu yarıda bırakan, garajda kurduğu şirketle bilgisayar devrimine imza atan Steve Jobs her koşulda hayallerinin peşinden gitmeyi bildi...

Adı her ne kadar ’Steve Jobs’ olsa da bir Arap olarak dünyaya geldi. Doğduktan bir hafta sonra ailesi tarafından evlatlık verildi. Okulu yarıda bıraktı, bilgisayarların bugünkü tipografik yapısını oluşturdu. Kendi kurduğu Apple’dan kovuldu, ama sonra...

“Asla yılmayın, vazgeçmeyin, inanın, kalbinizin sesini dinleyin ve yaptığınız işi sevin!”

Steven Paul Jobs, 24 Ocak 1955’te San Fransisco’da doğdu. Biyolojik babası Abdulfettah John Sandali ile biyolojik annesi Joanne Schieble, Steven’ı Paul ve Clara Jobs çiftine evlatlık verdi.

Kaliforniya Cupertino Lisesi’ne devam eden Steve, okul saatleri dışında Palo Alto’da bulunan Hewlett-Packard merkezindeki derslere katıldı. Kısa süre sonra aynı yerde yaz stajına kabul edildi ve Steve Wozniak ile birlikte çalıştı. Tanıştıklarında Wozniak 21, Jobs ise 16 yaşındaydı.

Liseyi bitiren Jobs, Portland’daki Reed College’a kabul edildi, ancak sadece bir dönem sonra okulu bıraktı. Bir süre bazı derslere dışarıdan katılmayı sürdüren Jobs, arkadaşlarının yurt odalarında yerde yatarak, yemek parası için boş kola şişeleri toplayıp geri dönüşüme götürerek ve haftada bir bölgedeki Hare Krishna tapınağında bedava yemek yiyerek geçimini sağladı.

Steve, o günlerde Reed’de aldığı dersler arasında bulunan ‘Kaligrafi’ için ileride şunu diyecekti: “O derse kaçak olarak girmeseydim bugün Mac’teki o farklı font tasarımı olmazdı”.

1974’te California’ya geri dönen Jobs, Wozniak ile birlikte Homebrew Computer Club (Ev Yapımı Bilgisayar Kulübü) toplantılarına katılmaya başladı. O sıralarda aklına koyduğu Hindistan gezisi için para biriktirmek amacıyla bir süre oyun ve donanım üreticisi Atari’de teknisyen olarak çalıştı.

Ruhani aydınlanma için çıktığı Hindistan gezisinde, sonradan ilk Apple çalışanı olacak Daneil Kottke Jobs’a eşlik ediyordu. Ülkesine geleneksel Hint giysileri içinde, başı traşlı ve Budist olarak dönen Jobs, psikadelik uyarıcılar da kullandı, Jobs o günkü maceralarını “hayatımda yaptığım en önemli birkaç şeyden biriydi” diye yorumlayacaktı.

Atari’de eski işine geri dönen Steve, Breakout adlı oyun için bir devre kartı yapmakla görevlendirildi. Atari, kartın daha az yer kaplamasını sağlamak için üzerinden eksiltilecek her bir yonga için 100 dolar ödül açıklamıştı. Devre kartı tasarımı konusunda pek bilgisi olmayan Jobs, arkadaşı Wozniak’la anlaşarak işi ona yaptırması karışılığında alınacak paranın yarısını önerdi.

Wozniak, herkesi şaşırtarak karttaki devre sayısını yüzde 50 oranında azaltmayı başardı. Jobs, daha sonra Wozniak’a Atari’den iş karşılığında 700 dolar aldığını söyleterek 350 dolar ödedi. Halbuki aldığı para 5000 dolardı.

Jobs tasarım ve pazarlama, Wozniak ise teknik birikimlerini Homebrew Computer Club’taki tecrübelerini birleştirerek, Jobs’ın garajında Apple I adını verdikleri ev bilgisayarını toplamaya başladı. Bilgisayar, siparişle satılıyordu.

APPLE’IN KURULUŞU
Jobs ve Wozniak, aralarına Ronald Wayne’i de alarak 1976’da Apple adlı firmayı kurdu. Apple I, ilk kez Personal Computing Festival’da sergilendi.

Apple’ın hızlı yükselişi Apple II ile başladı. Mike Markkula’ı yatırımcı olarak ortakları arasına katan Apple’a 1978’de Mike Scott CEO olarak atandı. Apple II, West Coast Computer fuarında büyük sükse yaptı. Bilgisayar, Apple’ın kitlesel pazarlamayla satılan ilk ürünüydü.

Jobs, 1983’te Pepsi-Cola yöneticisi John Sculley’i CEO olarak transfer etti. Jobs’ın Sculley’i ikna etmek için “Hayatının sonuna kadar şekerli su mu satmak istiyorsun, yoksa benimle gelip dünyayı değiştirmek mi?” diye sorduğu rivayet edilir. 1984’te Super Bowl finalinde gösterilen ‘1984’ adlı reklam filmi bu değişimin ilk işaretlerini veriyordu.

Yeni ortak yapısı yüzünden firmada çoğunluk hissesi bulunmayan Jobs, 24 Ocak 1984’te ilk Macintosh kişisel bilgisayarı tanıttı. Mac’in tasarımına Jef Raskin başlamış, gerisi Jobs tarafından tamamlanmıştı. Macintosh, dünyada grafik arayüz kullanan ilk kişisel bilgisayardı.

Mac satışlarının 1984 sonlarına doğru düşüş yaşaması ve hedeflerin tutturulamaması, Jobs ile CEO Scully’nin arasını açtı. Scully, Mayıs 1985’te Jobs’ı Macintosh bölüm başkanlığından alarak firmadan kovdu.

Aynı günlerde Jobs, NeXT Computer’ı kurdu. Oldukça pahalı olduğu için çok popüler olmayan NeXT iş istasyonları, ileri teknolojisi sayesinde parası olan belirli bir kesim için cazipti. NeXTcube, Jobs tarafından “sadece kişisel değil, kişiler arası bir çalışma istasyonu” olarak tanımlanmıştı. Cihaz magnezyum kasasıyla da Jobs’ın dış tasarıma verdiği önemi gösteriyordu. Firma, IBM ile işbirliğine gitti.

Jobs 1986’da sonradan adı Pixar olarak değişecek olan The Graphics Group’u Lucasfilm’den 10 milyon dolar ödeyerek satın aldı, ilk iş olarak da çalışanların yarısının işine son verdi, ellerindeki hisseleri geri satın aldı. Firma, Disney ile işbirliği içinde Toy Story, A Bug’s Life, Toy Story 2, Monsters, Finding Nemo, Cars, Ratatouille, Wall-E, Up gibi pek çok animeye imza attı.

Jobs aynı yıl, biyolojik anne babasıyla kızkardeşinin kimler olduğunu öğrendi.

APPLE’A DÖNMESİ
Apple, 1996’da NeXT’i, 429 milyon dolara satın aldı. Jobs eskiden kurucu ortak olduğu firmaya, ‘gayrıresmi CEO danışmanı’ olarak dönmüş oldu. Kısa sürede Apple’ın ‘perde gerisindeki CEO’su’ konumuna gelen Jobs, firmanın zarar etmesine yol açtığını düşündüğü Newton, Cyberdog, OpenDoc gibi projelere son verdi. NeXT’e ait NeXTSTEP yazılımı, Mac OS X işletim sisteminin nüvesini oluşturdu.

Jobs’ın dönüşüyle atılıma geçen Apple, iMac serisini başlatarak kişisel bilgisayar algısını bir kez daha değiştirdi, uzun aradan sonra yeniden kara geçmeye başladı. Jobs, 2000’de firmanın ‘resmi’ CEO’su oldu.

Renkli iMac ile Power Mac G3, 5 Ocak 1999’da tanıtıldı. Onu 2000’de Power Mac G4 Cube izledi.

Jobs, müzik piyasasının kökten değiştiren kişisel dijital müzik çalar iPod’u tanıttı. iPod’ları 2002’de Windows uyumlu hale getiren Apple, ertesi yıl bugün bile en büyük müzik ve film satış mağazaları arasında ilk sıralarda bulunan iTunes Müzik Mağazası’nı açtı.

Power Mac G5’in duyurulduğu 2003’te Jobs’a pankras kanseri teşhisi kondu. 2004’te ameliyat olan Jobs’ın pankreasından tümör alındı.

Pixar, 24 Ocak 2006’da Disney tarafından 7.4 milyar dolara satın alındı. Jobs, yüzde 7’lik hisseyle Pixar’daki en büyük kişisel hissedar oldu.

Mobil telefon işine girme kararı alan Apple, farklı ve kullanışlı arayüzüyle akıllı telefon pazarında büyük değişimlere öncülük eden iPhone’u 2007’de tanıttı. iPhone, Pixar yapımı Ratatouille’in gösterime girdiği gün, 29 Ocak 2007’de, ABD’de piyasaya çıktı.

2009 başında sağlık nedenleriyle 6 ay izin alan Jobs, karaciğer nakli ameliyatı geçirdi. Jobs, 2010 başında yine sahneye çıkarak, kişisel bilgisayar dünyasında büyük bir devrim kabul edilen iPad’i tanıttı.

Hastalığı ilerleyen Jobs, Ağustos 2011’de Apple’ın CEO’luk koltuğunu Tim Cook’a devretti. Aynı günlerde Apple firmasının hisse fiyatı bazında piyasa değeri 340 milyar doları geçmişti.